خود خود عشقی
مسافری خسته ام
پرازدردورنج روزگار
پرازعاشقانه های مدفون شده
پرازبغض فروخورده
من آبستن هزاررنجم
وتو فرشته منی که آمدی
تا روحی دوباره به تن این خسته بدمی
مرهمی شوی برزخمهای گذشته ام
چگونه بگویم تو نه سایه ای نه باد
توخود خود عشقی
خود خود زندگی
توهمه کس منی
[ چهارشنبه 93/8/28 ] [ 6:30 عصر ] [ زهرا نظری ] نظر