خاطرات عاشقی

هر جا که من هستم
تو نیستی
هر جا که تو هستی ،
من نه !
شده ایم آدم برفی و آفتاب
مگر نارنج وُ بهار عیبی داشت !
. 

خدا
" تو " را که می آفرید
حواسش پرت آرزوهای "من" بود
شدی همان آرزوی من . . .
. 

هوا سرد شده ...
نه ! نه ...
هوای من سرد شده ...
حتی گرفتن فنجان قهوه هم ، دردی را دوا نمی کند ...
گرمای وجودت را می خواهم ...
چرا صندلی رو به رو خالی ست ؟ 

. تصادفِ چشمانم
با نگاهِ تو
یک دنیا خسارت داشت
و من سالهاست
مشغول جبرانش هستم
در بعضی حادثه ها
مرگ بهتر از زندگیست 

همین که یه "ماه" داشته باشی
دیگه حساب روز و ماه از دستت در میره . . . 

ماه منم تویی عشقم

به امید اون روزی که من و تو برای همیشه کنار هم باشیم.

خیلی دوست دارم

سکوت، یعنی گفتن در نگفتن، یعنی تمرین برگشتن به دوران جنینی و شنیدن انحصاری لالائی قلبِ مادر در تنهائی محض.
.
سکوت در مکالمه تلفنی، یعنی تردید یا مزاحمت، یا شرم.
.
هر سکوتی، سرشار از ناگفته ها نیست، بعضی وقت ها، سرشار از خجالتِ گفته هاست.
.
موسیقی، یعنی سکوت بعلاوه سکوت های شکسته شده ی موزون.
.
سکوتِ آرام کتابخانه، یعنی رعد و غرش نهفته ی تمامِ حرف های فشرده ی عالم، در پیش از این.
.
سکوتِ شاهد، یعنی شهادتِ دروغ، موقع خواب و استراحت و تعطیلی وجدان.
.
سکوتِ محکوم بی گناه، یعنی بغض، آه، گریه درون. 

همسفر! 
در این راه طولانی، که ما بی‌خبریم و چون باد می‌گذرد، بگذار خرده اختلاف‌هایمان باهم، باقی بماند.
خواهش می‌کنم! مخواه که یکی شویم؛ مطلقاً یکی.
مخواه که هرچه تو دوست داری، من همان را، به همان شدت دوست داشته باشم
و هرچه من دوست دارم، به همان گونه، مورد دوست داشتن تو نیز باشد.
... 

اگر شکستن قلب ...

و غرور...

 صدا داشت؛
عاشقان،

سکوت شب را ویران میکردند.